Voorbeeld voetbal
Voorbeeld voetbal
Er is de laatste tijd nogal wat deining over supportersgeweld, zowel naar voetballers op het veld, als buiten het stadion. Niks nieuws, zult u zeggen, dat is al meer dan 40 jaar zo.
Toch is het geweld en de discriminatie aanleiding voor de KNVB (Koninklijke Nederlandse VoetbalBond) om harder op te treden. Bij een voorwerp dat op het veld wordt gegooid wordt de wedstrijd tijdelijk door de scheidsrechter stopgezet en na een kwartier weer hervat. Wordt daarna weer opnieuw iets op het veld gegooid dan wordt de wedstrijd definitief gestaakt.
Maar als er iets wordt gegooid en een speler wordt geraakt, of als een supporter een speler of scheidsrechter aanvalt, dan wordt de wedstrijd onmiddellijk gestopt. Daarna wordt gekeken wanneer de wedstrijd wordt voortgezet. Voorbeeld voetbal
Een merkwaardige keuze is dat de gezondheid van een speler, scheids- of grensrechter beschadigd moet raken voor een wedstrijd onherroepelijk kan worden gestopt. Waarom niet preventief werken? Hoe? Bijvoorbeeld geen bier meer schenken of laten meenemen door supporters. Of meer controle bij de toegang op meegenomen drank, vuurwerk en natuurlijk of er een stadionverbod is voor elke individuele supporter. Maar nee, deze homofobe sport wordt al decennia met meer dan fluwelen handschoentjes aangepakt.
Het argument dat een club, die achter staat, belang heeft bij het meermaals gooien van iets op het veld is natuurlijk absurd. Wat als beide clubs geen punten overhouden van deze wedstrijd die niet meer op een later moment alsnog uitgespeeld zou moeten worden? Het zou het zelfreinigend vermogen van de clubs stimuleren om meer controle bij de toegang tot het stadion uit te voeren, want geen van beide voetbalverenigingen heeft baat bij een nul-winst als er iemand, al dan niet van de eigen club, iets op het veld gooit. Voorbeeld voetbal
Uiteraard zijn de clubs en daarmee de KNVB – al is daar weinig Koninklijks meer aan te ontdekken – afhankelijk van supportersinkomsten tot en met televisierechten. Toch zou een meer rechtvaardiger aanpak voor de goedwillende supporters beter zijn. Voor geweld, zowel fysiek als verbaal (o.a. discriminerende spreekkoren) van supporters is in en om een stadion geen plaats. Door die nauwkeuriger controle kun je het kaf van het koren scheiden en de echte voetbalsupporter recht doen.
Daarnaast is een club ook verantwoordelijk voor het gedrag van de voetballers zelf. In de KNVB-bekerfinale van Ajax en PSV in Rotterdam (zondag 30 april 2023) ging het lekker mis. Over de kwaliteit van het voetbal zult u mij niet horen, maar de krantenfoto’s en -artikelen spreken boekdelen tot een encyclopedie over het gedrag van voetballers. Irritaties van spelers leidden meermaals tot indringende bezoekjes (?) aan de scheidsrechter. En de spelersopstootjes waren ook niet van de lucht. De heren Davy Klaassen (Ajax) en Xavi Simons (PSV) staan – zacht uitgedrukt – onvriendelijk aan elkaar te frunniken en de heren Steven Bergwijn (Ajax) en Jordan Teze (PSV) kijken elkaar niet erg liefdevol in de ogen op nog minder dan een centimeter afstand.
Als de heer Xavi Simons de bal over de zijlijn speelt om te zorgen dat zijn geblesseerde ploeggenoot de heer Luuk de Jong kan worden verzorgd, wordt hij onverwacht fors tegen de grond getackeld door de heer Jorge Sánchez (Ajax). En een deel van de supportersschare blaast ‘Xavi Simons is een homo’ door het stadion. Heel verheffend allemaal. Gek dat supporters zich gesteund weten door dit onbeheerste voetballersgedrag. Voorbeeld voetbal
Wat als een club nu eens zou beginnen, niet met een mediatraining, maar met een gedragstraining voor haar voetballers? Hoe gedraag je je op een verantwoorde manier naar andere spelers en scheids- c.q. grensrechters? Op welke wijze kun je je irritatie tot woede, zelfs bij een verkeerde beslissing van de scheids-/lijnrechters, beheersen? De kosten daarvan kunnen er nog wel bij na al die aankoop- en salarismiljoenen. Vanzelfsprekend is dat niet in het belang van de voetbalvereniging op de korte termijn, maar de imagoschade die foute voetballers hun club opleveren werken door in steeds meer wedstrijden zonder publiek, waarbij de goede supporters onder de kwaden moeten lijden. Maar zoals de zegswijze luidt ‘goed voorbeeld doet goed volgen’.
Ik zeg wel eens gekscherend ‘sinds het voetbal tot de vechtsporten moet worden gerekend, ben ik afgehaakt’ maar helaas is dit al jarenlang geen grap meer, maar de harde realiteit.