Wat doen we met China
Wat doen we met China
De wereldmacht van China is ongekend en uit zich niet erg als positief. De vraag is dan ook wat de rest van de wereld met China aan moet. Er worden door de Verenigde Staten al allerlei handelsbarrières opgeworpen, maar de motieven van de president Trump daarbij waren nogal extreem. Hij had weer een vijand nodig om aan te pakken om daarmee de aandacht van zijn eigen falen af te wenden, en Amerika ‘first’ te plaatsen en weer ‘great’ te maken. Wat doen we met China.
Terug naar China zelf.
Het land en haar leiders staan vooral bekend om een aantal negatieve zaken:
- Het kopiëren van merkartikelen en design-produkten is gebruikelijk en vindt op grote schaal plaats. Rechtszaken maken daarbij niet uit, want als de originele fabrikant een rechtszaak tegen de ene Chinese fabriek heeft gewonnen, begint een andere Chinese producent er mee.
- Er zijn nu meerdere schandalen van grondstofvergiftigingen (o.a. melkpoeder en andere voedingsmiddelen, maar de laatste jaren ook medicijnen).
- In de voorbereiding op de Olympische Spelen 2008 heeft China naar de eigen bevolking gezorgd voor een schrikbewind van grond- en huisonteigeningen om maar een super gelikt visitekaartje af te geven aan de deelnemers en bezoekers van de spelen. Wegstoppen die armoede en onderdrukking!
- In Tibet voert China al jaren een schrikbewind om de Tibetaanse cultuur te vernietigen, en de cultuur uitdragende Tibetanen neemt zij daarin rigoureus in mee. Zo’n 25 jaar geleden is de Panchen Lama (beoogd opvolger van de Dalai Lama) op 6 jarige leeftijd door de Chinese overheid ontvoerd en niemand weet waar hij is en of hij nog in leven is. Maar talloze andere Tibetanen zijn ontvoerd, gevangen genomen of nog erger. Het schrikbewind van China heeft meer weg van staatsterreur, ongeacht of de Tibetaanse cultuur en mensen een bedreiging zouden (kunnen) vormen.
- Sinds een aantal jaren zijn er steeds meer geluiden, dat die staatsterreur ook de Islamitische Oeigoeren raakt. In gevangen- en heropvoedingskampen worden zij vastgezet, gemarteld en ingezet in de katoenbouw. Mensenrechten worden door de Chinese overheid met voeten getreden, maar blijf vooral handel met ze drijven, zoals ook de Nederlandse overheid doet.
- Ten slotte heeft de coronacrisis zijn bron in China. Of het Covid-virus nu op een markt in Wuhan is ontstaan, wel of niet via vleermuizen, dan wel dat er in een Chinees laboratorium iets fout is gegaan, maakt niet uit. De oorsprong zat in China, net als het SARS-virus, en de Chinese overheid heeft het niet wereldkundig gemaakt om gezamenlijk naar een oplossing te zoeken. Pas toen andere landen dit in de gaten kregen, kon China er zelf ook niet meer omheen; ten koste van vele levens van de eigen bevolking. Heel lang heeft de Chinese staat een onafhankelijk onderzoek naar oorzaak en oorsprong van het virus tegengehouden. Pas thans, nu zij alle sporen van het ontstaan kan hebben weggenomen, mag er een onderzoek plaatsvinden door de WHO (World Health Organization). Effect is dat de hele wereld vele mensenlevens heeft moeten opofferen en er ongelofelijk veel lijden is veroorzaakt door de handelwijze van China, nog los van alle tegenstellingen die er hebben plaats gevonden tussen landen en groepen binnen landen (ontkenners en gelovers, jong en oud, etc.). Daarnaast zijn er de economische gevolgen van inkomens, handel en werklozen.
Samengevat
Samengevat zou het China sieren om eens verantwoordelijkheid te nemen voor die wereldleiderspositie: eerbiedigen van de mensenrechten, zich conformeren aan internationale handelsregels, openheid van zaken over virussen en minstens een woord van excuus voor de gevolgen van de coronacrisis.
Dat andere landen China nog niet in de tang hebben genomen, zou te maken kunnen hebben met de kans dat China als eerste met een goed werkend vaccin op de markt kon komen. Maar dat speelt nu niet meer. Waarschijnlijker is dat het te maken heeft met de handelsbelangen in de westerse landen. Er is geen enkele garantie meer voor een goede naam bij de kreet ‘Made in China’!
Auteur: Guus