Wat ging er mis bij het WK-voetbal
Wat ging er mis
Het WK is achter de rug en Nederland lag er eerder al uit. Daarmee zijn overigens wel een aantal problemen opgelost. Wie van de regering gaat er nog meer naar Qatar, en gaan de koning en de koningin ook die kant op.
Toch zijn er een heleboel dingen die verkeerd gingen. Een meerderheid in de Tweede Kamer, waaronder ook de regeringspartijen D66 en ChristenUnie, nam een motie aan om het WK Voetbal diplomatiek te boycotten, maar zoals dit een goed gebruik is in de oude, nog steeds geldende bestuurscultuur, werd die motie als onverstandig door de regering terzijde geschoven. Onze zeer betrouwbare (sic) Minister van Buitenlandse Zaken, de heer Wopke Hoekstra, vond zo’n boycot niet verstandig voor de ‘constructief-kritische dialoog met Qatar, ook op het gebied van mensenrechten’. Welke dialoog bedoelde hij dan? Over gasleveranties? Is er dan al een constructief-kritische dialoog gaande over die mensenrechten? En wat is daarin de stand van zaken? Welke vooruitgang is er daarin al geboekt? Wat ging er mis
Dan hebben we nog de blamage van onze Minister voor Langdurige Zorg en Sport, mevrouw Helder, die geen OneLove-armband wilde dragen, bang voor stopzetting van de gasleveranties, maar daarom voor een onzichtbaar speldje koos. En dat terwijl de Duitse minister met regenboogband naast de heer Infantino zat en Duitsland toch een lucratief gascontract met Qatar kon afsluiten. Maar mevrouw Helder heeft haar zorgen over de mensenrechten wel op zijn helder-stvoor het voetlicht gebracht; een volkomen oncontroleerbare en dus compleet nutteloze uitspraak.
De OneLove-armband mocht niet van Qatar en dus ook niet van de FIFA. Een aantal voetbalbonden van Europese landen maakten zich sterk voor het dragen van de OneLove-armband, te weten België, Denemarken, Zwitserland, Wales, Engeland, Duitsland en Nederland (de Franse bond haakte al vroeg af), maar deze landen trokken die keutel weer op het laatste moment in. De Nederlandse KNVB verklaarde toch niet ‘onnodig provocerend’ bezig te willen zijn. Wat een ‘ballen’, ja, voetballen wel te verstaan en niet meer.
De Duitse spelers hadden daar een mooie oplossing voor gevonden. De groepsfoto toont hen met de hand voor de mond, het monddood maken van mensen in Qatar. De Deense voetbalbondsvoorzitter wilde zelfs de FIFA verlaten en overweegt nog steeds juridisch stappen tegen het ondemocratisch besluit van de FIFA-voorzitter, de heer Infantino. En het gebrek aan democratie toont hoe machtswellustig de voorzitter en het bestuur van de FIFA is en zich blijft gedragen.
De OneLove-armband voor de aanvoerders werd eerder al niet algemeen gedragen in de Nederlandse voetbalcompetitie, reden voor de KNVB om deze geste dan maar af te schaffen. Toen ook de aanvoerder van het Nederlands elftal deze armband wilde dragen in Qatar, kwam de FIFA met een verkapt verbod in de vorm van een gele kaart. Sportief zonder politiek?
Dat ging de KNVB en de voetballers te ver. Dat betekent dus dat zij nog maar één grote overtreding mochten maken. Hoe ontzettend verbazend dat er dus werd gekozen voor het ‘recht’ op twee (in plaats van één) grote overtredingen en dat dan ten koste van het doel de lhbtqia+ en andere gediscrimineerde mensen erkenning te geven voor hun mensenrechten. Dat noemen we Merk-WAARD-ig! Wat ging er mis
Zonder volledig te kunnen zijn, ging er dus heel veel mis bij dit WK Voetbal. Als alle nationale voetbalploegen weer zijn vertrokken, kunnen de discriminatie en de mensenrechtenschendingen in Qatar (en ook in andere landen) weer in alle hevigheid worden hervat of voortgezet. Geen haan die er meer naar kraait, het gas komt weer onze kant op en zowel het bestuur van de FIFA als van Qatar kunnen verklaren dat het het mooiste WK-voetbaltoernooi was ooit gehouden. Dan zijn direct de protesten verstomd en hebben alle voetballiefhebbers genoten van het kijken naar of bijwonen van de wedstrijden. Iedereen heeft dan gelijk, maar dat heet wel Wal-gelijk!