Welke straf voor Afghaan
Welke straf voor Afghaan. Op 20 september 2018 werd in NRC geschreven over een rechtelijke vonnis in een verkrachtingszaak van een Afghaan. Deze winkelmedewerker zou een vrouw/meisje van 18 jaar in het magazijn meer tassen laten zien dan in de winkel. Daar gaat het mis, hij zoent haar, raakt haar aan en zou haar gepenetreerd hebben met zijn vinger.
Het Openbaar Ministerie eist 24 maanden cel. De rechter vonnist 20 maanden gevangenisverblijf. De advocaat van de winkelmedewerker vermeldt in zijn pleidooi dat bij een straf van 24 maanden zijn cliënt mogelijk Nederland zou moeten verlaten en vermoedt – overigens, zoals hij zelf achteraf verklaart – dat de rechter dit in zijn vonnis heeft meegewogen gezien de zinsnede dat ‘het niet de bedoeling is dat aan verdachte een zodanige straf wordt opgelegd dat deze verregaande vreemdelingrechtelijke consequenties heeft’. Welke straf voor Afghaan.
Vooropgesteld: wat de Afghaan heeft gedaan, is nooit goed te praten! Je blijft van iemand anders lijf af en respecteert de integriteit van andermens lichaam. En dat staat los van nationaliteit, religie, afkomst of wat dan ook!
De IND kan besluiten om iemands verblijfsvergunning in te trekken, waarbij meegewogen wordt hoe lang iemand legaal in Nederland is en de duur van de straf. NRC geeft als voorbeeld: iemand die zeven jaar in Nederland is, kan worden uitgezet bij een straf vanaf 22 maanden. De winkelmedewerker is al ongeveer twintig jaar in Nederland, heeft al jaren een permanente verblijfsvergunning, geen strafblad, is getrouwd en wordt binnenkort vader.
Maar dan, ondanks dat de politiek zich niet of nauwelijks hoort uit te spreken over gerechtelijke uitspraken, komt uit de politieke hoek een vernietigend oordeel over dit vonnis. Want het betreft een Afghaan! De onderbuiktweets vliegen ons om de oren. De heer Wilders: ‘Dit is met geen pen te beschrijven. Het Nederland van Mark Rutte is ziek.’ En de heer Malik Azmani van die VVD-partij van Rutte: ‘Zo’n vreselijke daad, zou niet zonder consequenties voor het verblijf mogen zijn! Samen met Foort van Oosten kamervragen gesteld in hoeverre deze afweging door strafrechters kan worden gemaakt.’ En vanzelfsprekend kan de heer Thierry Baudet niet ontbreken: ‘ “De rechtbank heeft een 38-jarige Afghaanse asielzoeker die een licht verstandelijk beperkt meisje van 18 verkrachtte, veroordeeld tot een mildere straf om te voorkomen dat hij zijn verblijfsvergunning kwijtraakt.” Ik ben niet boos, ik ben woedend. #FVD’. Welke straf voor Afghaan.
Oké, dat Nederland ziek is, daarin heeft de heer Wilders gelijk in. Met zijn extreme omgangsvormen en wettelijk niet toegestane ideeën heeft hij daaraan de grootste bijdrage geleverd. De meeste politieke partijen zijn aardig opgeschoven in de richting van zijn anti-Islam-benadering. Recente uiting daarvan; zie de manier waarop politici elkaar verbaal te lijf gaan bij de Algemene Politieke Beschouwingen over de Miljoenennota 2019 (omgangsvormen) en bijna alle partijen zich ernstig zorgen maken over de stijging van de immigratie van met name uit niet-westerse landen (anti-Islam).
De heer Baudet is vanzelfsprekend woedend, maar dat is zijn handelsmerk, dus levert hij alleen kritiek op anderen en is hij om alles woedend. Het wachten is op zijn eerste constructieve idee om Nederland verder – en niet achteruit – te helpen.
En dan de VVD, die een dubbel strafsysteem voor probleemwijken wil invoeren (ondanks het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel), weet dat zij de rechters niet mee krijgen om de straf voor een niet-Nederlander van niet-westerse komaf hoger vast te stellen. Dus stevige kamervragen zijn puur voor de bühne, want levert niets op.
Kortom deze drie twitteraars weten dat het geen enkele zin heeft de rechter van een onafhankelijke positie te proberen te halen. Dat heet rechtspraak in een rechtstaat, daarin past geen volksgericht, ook niet op twitter. Daarom wordt o.a. Polen aangepakt door de Europese Commissie, waar Nederland het zo grondig mee eens is. Dus heren matig uw toon een beetje, want als het een geboren en getogen blanke Nederlander was geweest, had u niet getweet om uw achterban naar de mond te praten, had u geen vragen gesteld in de kamer, was u niet woedend geweest. Want ook u weet dat een eis van het Openbaar Ministerie (hier 24 maanden) meestal tot een wat lagere veroordeling leidt (hier 20 maanden). En tevens dat een rechter in zijn vonnis mee kan wegen – en dit vaker doet – wat de verdere negatieve gevolgen zijn voor iemand in bijvoorbeeld de publieke opinie.
Anders gezegd: het grote Afgaan van het vertrouwen in de politiek!